Σεπτέμβριος 2015. Μπορεί να έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε, αλλά ακόμη θυμάμαι το καρδιοχτύπι όταν πέρασα για πρώτη φορά την πόρτα του φροντιστηρίου Ξιφαράς. Φυσικά δεν γνώριζα τι με περιμένει, αλλά ένιωθα μια ανεξήγητη σιγουριά. Ήμουν από τις πρώτες μαθήτριες εκεί και μπορώ να πω πως πραγματικά ένιωσα ότι ανήκω κάπου. Ένα μέρος φιλόξενο και ταυτόχρονα σοβαρό, με ανθρώπους που με δίδαξαν να ανταποκρίνομαι στα δύσκολα. Ανθρώπους που από κάποια στιγμή και έπειτα ήταν οικογένεια. Πραγματικοί δάσκαλοι, με ήθος και γνώσεις, με πίστη στους μαθητές και αφοσίωση μέχρι το τέλος. Στο πλάι μου πάντοτε ο κύριος Ξιφαράς να με αφυπνίζει, να με στηρίζει και να μου θυμίζει ποιος είναι ο στόχος. Ένιωθα ασφαλής!

Το ταξίδι φυσικά δεν ήταν εύκολο. Τρία χρόνια γεμάτα άγχος, κλάματα, κακές αποδόσεις, αλλά και πολλές επιτυχίες, με προσωπική ανέλιξη και ουσιαστικές γνώσεις, που μέχρι και σήμερα κρατάω. Όλοι οι καθηγητές, ένας προς ένας, αποτέλεσαν σημαντικό τμήμα της επιτυχίας μας, κομμάτι μιας υπέροχης πορείας, που δεν σταμάτησαν λεπτό να μας στηρίζουν και να μας εκπαιδεύουν. Οι απαιτήσεις ήταν πολύ υψηλές, αλλά τα αποτελέσματα δικαίωσαν ακόμη και τους πιο δύσπιστους. Μαθήματα που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μου αρέσουν, τελικά τα αγάπησα και έμαθα πως μπορώ να εξελιχθώ μέσα από αυτά. Ένας τρόπος διδασκαλίας που σέβεται τον μαθητή και ταυτόχρονα ταιριάζει απόλυτα με τα δεδομένα των εξετάσεων. Μια πραγματική προετοιμασία, την οποία σίγουρα δεν θα ξεχάσω ποτέ, με δασκάλους που αποτέλεσαν «σταθμούς» στη πορεία μου ως μαθήτρια, αλλά και ως προσωπικότητα. Σας ευχαριστώ!