«Πανελλαδικές εξετάσεις», το άγχος αρχίζει σιγά σιγά και χτίζεται. «Εντός ύλης ο Παρευξείνιος Ελληνισμός στην Ιστορία», «εντός οι στωικοί φιλόσοφοι», «εντός η εισαγωγή των Λατινικών». Ε, δεν θέλει και πολύ ένα παιδί για να σαστίσει. Και πώς να μη σαστίσει, όταν και το ίδιο γνωρίζει ότι αυτό που έχει να διανύσει δεν παρομοιάζεται με περίπατο σε πεδιάδα, αλλά μάλλον με αναρρίχηση σε απόκρημνη πλαγιά; Αυτά σκεφτόμουν με το που ξεκίνησε η θερινή προετοιμασία για την Γ΄ Λυκείου (όταν και πήρα την κατάσταση στα σοβαρά). Κατά τη διάρκεια της πορείας είχα αρκετές αποτυχίες, κανένας από τους καθηγητές και τις καθηγήτριές μου όμως δεν με άφησαν να χάσω το θάρρος μου, ούτε να νιώσω ποτέ μειονεκτικά σε σχέση με το υπόλοιπο τμήμα. Στάθηκαν όλοι δίπλα μας και προσπαθούσαν πάντα να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα, λιγότερο αγχωμένοι, αλλά και δεμένοι μεταξύ μας σαν τμήμα. Η χρονιά των Πανελλαδικών εξετάσεων είναι ιδιαίτερα απαιτητική, αλλά αν μου δινόταν η ευκαιρία να πω κάτι στον ανίδεο και αγχωμένο εαυτό μου, θα του έλεγα ότι όλα θα πάνε καλά και ότι οι άνθρωποι με τους οποίους αποφάσισες να συνεργαστείς θα σε στηρίξουν και θα πιστέψουν σε εσένα. Σας ευχαριστώ πολύ όλους.