Σεπτέμβριος 2018… Μόλις είχα ξεκινήσει την Α΄ Λυκείου και αποφάσισα να επισκεφτώ με την μητέρα μου το φροντιστήριο Ξιφαράς. Η συζήτηση με τον κ. Ξιφαρά κράτησε περίπου μία ώρα. Ήταν αναλυτικός, επεξηγηματικός, σίγουρος γι’ αυτά που είχε να προσφέρει και είχε τονίσει πως αν ακολουθούσα πιστά το πρόγραμμά του θα είχα σίγουρα θετικά αποτελέσματα. Μετά απ’αυτήν την πρώτη συνάντηση και γνωριμία με τον χώρο του φροντιστηρίου έφυγα ενθουσιασμένη και ανακουφισμένη καθώς ο κ. Ξιφαράς μου είχε υπογραμμίσει πως ο συνδυασμός συστηματικού διαβάσματος και προσπάθειας θα με οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην επίτευξη του στόχου μου. Καθώς άρχισαν τα μαθήματα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και τους υπόλοιπους καθηγητές μου, οι οποίοι ήταν το ίδιο αξιόλογοι, μεθοδικοί και σωστοί γνώστες του τομέα τους. Τα παραπάνω με έκαναν να αισθανθώ απόλυτη ασφάλεια και με γέμισαν αυτοπεποίθηση, η οποία λειτούργησε ως κίνητρο για την ομαλή συνέχιση του δρόμου των Πανελλαδικών εξετάσεων. Η ομάδα έδεσε και το φροντιστήριο  έγινε αγαπημένος χώρος φίλων με κοινό όραμα. Και η επιτυχία ήρθε για όλους μας, όπως άλλωστε μας το έλεγαν με απόλυτη σιγουριά και σοβαρότητα οι καθηγητές μας. Ένα πράγμα που μπορώ να πω είναι πως οι Πανελλήνιες δεν είναι ένα speed εκατό μέτρων αλλά ένας μαραθώνιος (όπως έλεγε και ο κ. Ξιφαράς). Χρειάζεται υπομονή και πείσμα. Υπομονή επειδή οι μεγαλύτερες απολαύσεις βρίσκονται πίσω από τα ψηλότερα βουνά. Και πείσμα, επειδή το κατάφεραν χιλιάδες πριν από εσένα, οπότε σκέφτεσαι: ¨Γιατί όχι και εγώ;¨. Βέβαια η δική μας χρονιά των Πανελλαδικών εξετάσεων ήταν λίγο πιο ιδιαίτερη λόγω της πανδημίας του COVID-19 αλλά και εκείνες τις δύσκολες και πρωτόγνωρες στιγμές για όλους το φροντηστήριο μας ήταν εκεί για να μας στηρίξει. Τέλος, η είσοδος μου στο τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών σπουδών στο Πάντειο πανεπιστήμιο με έκανε ιδιαίτερα χαρούμενη και χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ  στους καθηγητές μου για τη βοήθεια και την αμέριστη συμπαράστασή τους στην προσπάθεια αυτή.