Τον Δεκέμβριο του 2019, μεταπτυχιακός ήδη φοιτητής (Ιστορία του Νέου Ελληνισμού – Τουρκοκρατία/Βενετοκρατία), είχα την τιμή να απαγγείλω τον όρκο αποφοίτησης του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Σε μία τόσο σημαντική στιγμή, δεν γινόταν να μην αναπολήσω τα πρώτα βήματα αυτού του ταξιδιού, τα οποία ξεκίνησαν με την προσπάθεια για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Στην προσπάθειά μου αυτή είχα την τύχη να μην είμαι μόνος. Οι καθηγητές του φροντιστηρίου Ξιφαράς στάθηκαν δίπλα μου, με αντιμετώπισαν ως μονάδα και ενίσχυσαν τον απαιτητικό αγώνα μου. Σε μία περίοδο κοπιώδη, που ο φόβος των εξετάσεων θολώνει την κρίση, οι καθηγητές μου με καθοδήγησαν να αξιοποιήσω τις δυνατότητές μου, να καταπολεμήσω τα μειονεκτήματά μου και κυρίως να κατασταλάξω με ωριμότητα και αποφασιστικότητα στους στόχους μου. Ευγνωμοσύνη μόνο μπορώ να νιώσω για τα χρόνια που, ως μαθητής του φροντιστηρίου, δέχτηκα την φροντίδα των διδασκόντων του, οι οποίοι, ως σύμμαχοι, μου προσέφεραν τα απαραίτητα γνωσιακά και ψυχικά αποθέματα, ώστε να φτάσω στην εκπλήρωση του σκοπού μου.